Czarownica z Konotopu

„Czarownica z Konotopu” to powieść historyczna ukraińskiego pisarza Hryhorija Kvitki-Osnovyanenko, opublikowana w 1839 roku. Książka opowiada o wydarzeniach, które miały miejsce w XVII wieku w pułku konotopskim, kiedy na tę małą ukraińską społeczność spadła straszna kara boża - zaraza. Główna bohaterka, Oleksandra Muzychka, ma wiedzę medyczną i wolę życia. Staje się symbolem siły i odwagi w walce ze strasznymi chorobami, które rujnują życie mieszkańcom Konotopu. Opowieść ukazuje niesprawiedliwość panującą w ówczesnym społeczeństwie i ukazuje rolę lekarki w tych warunkach. „Czarownica z Konotopu” to ważne dzieło literatury ukraińskiej, które stało się jednym z symboli walki narodu ukraińskiego o wolność i sprawiedliwość. Książka podkreśla znaczenie odwagi, wiary w sprawiedliwość i woli walki nawet w trudnych czasach. „Czarownica z Konotopu” opowiada wyjątkową historię silnej kobiety, która walczy z siłami zła, które próbują zniszczyć jej ojczyznę.